همسفر

دوستت دارم و سخت است برایم گفتن

سخت است در گلو عشق را فرو خوردن

سخت است بدانی عاشق شدی اما

نمانده انگار راهی برایت، جز تنها ماندن

همسفر به راه عاشقی این رسمش نبود

با منی که جز تو کسی دلدارش نبود

چرا نشست این دو راهی در پیشِ مان

چرا دوری شد قسمت و تقدیر مان

همسفر بار سفر بستی و رفتی

گفتی"بی تو هرگز" آری خودت گفتی

دست به دست من دادی و نفس در نفس

با هم پر کشیدیم تا عشق از این قفس

لایق نبودم تا بمانی کنارم؟؟؟

رفتی و من هنوز هم بی قرارم...

عشقت آتش کشید شعرِ شبهایم را

تو نبودی و ندیدی دلِ تنهایم را

عشقت هنوز همسفر، آب حیاتم می دهد

معجزه نگاه تو از این برزخ نجاتم می دهد

گوشه نشینِ آغوشِ تو، تنها مانده

رهایم کردی و دلم از تو جدا مانده

منی که مست بودم از عطر وجودت

رفتی ولی بوی نگاهت هنوز اینجا مانده

برچسب‌ها: عاشق کلبه آرامش...