کلبه آرامش

غروب است و باز هم عطرِ نبودن توباز هم حسرت در آغوش کشیدن توچه کُنم؛ نمیروی از یاد من بیروننگُذار رویایم شود، دوباره دیدن توماهِ من تویی؛ نه آنچه در آسمان استآه که عشقم به تو بی حد و پایان استچه پُر درد است حالِ عشق و عاشقیرُخسارِ لاله ای اما به عطر یاس و رازقیمن عاشقم، اشک و لبخندم یکیستتو اما بی وفا؛ بوسه اَت با دیگریستوفا کُن با من که جفا کردن هنر نیستعاشق از معشوق این قدر بی خبر نیستبی تو آرزوهایم مثل دلم مُرده استخوشبختی را نبودنت از دلم بُرده استباکی نیست که همچو آتش، دلخون تو باشمتو لیلی باش و بگذار که من، مجنون تو باشمدردمندِ تو اَم؛ خودت دردِ مرا دوا کُناین دوری و درد را از قلبِ من جدا کُنبُگذار دوباره پرواز کُنم در هوایِ آغوشتپرنده دلم را از این قفس رها کُن(برای خواندن مطالبی با موضوعاتی گوناگون؛ میتونین به سایت شخصی من" وب سایت شخصی پوریا قلی پور"سر بزنین.مرسی ازبودنتون...)برچسب‌ها: عشق نوشته شده در جمعه ۱۳۹۶/۱۱/۰۶ساعت 18:5 توسط پوریا| Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب