کلبه آرامش

عطرِ نفسهایت اینجاست؛ تو اما کُجاییدرمان من تویی؛ نه هیچ دارو و دوایی"عشق یعنی تو"، همیشه خیالم این بودندانستم که عشق یعنی همان تنهاییروزی و روزگاری، باغی بود و بهاریرفتی اما لاله من، حالا منم با بی قراریسایه مهرت گرم کرد زندگی ام راآغوشِ تو در کرد زِ جانم خستگی رامن که وابسته اَت بودم، با من چرامن که دلبسته اَت بودم؛ با من چرا؟چطور بُریدی از من و تمام خاطراتترفتی و ماندم تا همیشه چشم به راهتنامِ تو زیباتر از مهشید و خورشیدتو پاشیدی به جانم رنگ عشق و اُمیدآه که سخت است دوست نداشتنِ توبعد از آن همه عشق؛ حالا کنار گذاشتنِ توواژه واژه، نفس به نفس اَم توییبی تو هیچم؛ همه کَس اَم توییاما  ..... ببین که غرقِ التماسممن خوب عادت عشق را می شناسمهر شب می کِشم نقشِ تو را رویِ ابرهاابر که نَه؛ اشکهای من شدند قد یک دریابه آخر میرسد عُمرِ من و شعرِ من و جانِ منتو را به خدا؛ رهایم نکُن با این درد بی انتها(برای خواندن مطالبی با موضوعاتی گوناگون؛ میتونین به سایت شخصی من" وب سایت شخصی پوریا قلی پور"سر بزنین.مرسی ازبودنتون...)برچسب‌ها: عشق نوشته شده در سه شنبه ۱۳۹۶/۱۱/۱۰ساعت 22:4 توسط پوریا| Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب